* μαρξιστικά κείμενα, στοχασμοί, απόψεις, για τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα * αναλύσεις * ιδέες * και ότι έχει σχέση με τον άνθρωπο σήμερα...
Γ. Βήχας: «Να ακουστεί η φωνή τριών εκατομμυρίων ανασφάλιστων συμπολιτών μας στην καρδιά της Ευρώπης»

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας



"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης

..........Ανατροπή του καπιταλισμού και όχι διαχείριση...

"η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της ε.ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [ο δρόμος της αριστεράς]

Powered By Blogger

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

ΑΥΤΑ τα κόκκινα σημάδια.... που γράφαν ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ - ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ κανείς δε μπορεί να τα σβήσει




                 ΑΥΤΑ τα κόκκινα σημάδια....            

Αυτά τα κόκκινα σημάδια που γράφαν ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ - ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ κανείς δε μπορεί να τα σβήσει. Γράφτηκαν με αίμα και αγώνα από αγωνιστές που συγκρούστηκαν με το σύστημα ανοιχτά, χωρίς να κρύβονται, χωρίς κουκούλες, χωρίς φόβο. Που φύλαγαν το Πολυτεχνείο, το πραγματικό κέντρο αγώνα, ακόμη και όταν τους πυροβολούσαν, ακόμη και όταν έμπαινε το τανκ μέσα και περνούσε πάνω από τα κορμιά τους. Δεν έβλεπαν αμέριμνοι τηλεόραση, δεν έτρεξαν να κρυφτούν σε κανένα κτίριο!
Λύσσαξε και λυσσάει το μεταχουντικό σύστημα να τα σβήσει αυτά τα σημάδια από τις κολόνες, τους τοίχους, από τα μυαλά μας και τη συνείδησή μας. Έφτασε μέχρι και να σκοτώσει δύο νέους ανθρώπους και να μακελέψει κόσμο το 1980. Κόσμο που διαδήλωνε γι' αυτά και πάλι χωρίς κουκούλες, χωρίς να κρύβεται σε μια αναμέτρηση στα ίσα με τους μπάτσους του ντόπιου συστήματος και των αφεντικών του Αμερικάνων. Που δεν έτρεξε μπροστά στη θέα τους λες και του βάλαν νέφτι στο κώλο για να παίξει τους κλέφτες από απόσταση ασφαλείας με τους αστυνόμους ξεσπώντας σε βιτρίνες, τη στιγμή που άλλοι δίναν πραγματική μάχη και με ψυχή!
Δε μπόρεσε να τα σβήσει ούτε η αριστερά του εφικτού, της ευθύνης, της προβοκατορολογίας, της ομαλής μετάβασης, του "Καραμανλής ή τανκς", του "υπάρχει και η μοναξιά", των προτάσεων της δημοκρατικής αλλαγής και λαϊκών εξουσιών, του εδώ και τώρα στο κομμουνισμό, δηλαδή ποτέ, δια του κοινοβουλίου της ιμπεριαλιστικής Ελλάδας. Δεν θα τα σβήσει η κυβερνώσα "αριστερά" του "αυτά πάλιωσαν" και του "οι αμερικάνοι είναι φίλοι μας"!
Θα τα σβήσουν μερικά μπάσταρδα της εξουσίας, φασκιωμένα σα μούμιες από τη κορυφή ως τα νύχια των ποδιών τους, που παριστάνουν τους εξεγερμένους;
Όσο και να προσπαθούν δε θα τα καταφέρουν. Γιατί ο λαός ξέρει από ποιους υποφέρει, ξέρει ποιους πρέπει να διώξει από πάνω του και όταν βρει το κουράγιο να ξαναβγεί μπροστά τότε κάτι τέτοια τσογλάνια θα κρυφτούν στις τρύπες τους μαζί με τα ξαδερφάκια τους από τη Μεσογείων 131 και την Αλεξάνδρας 173!
Δ.Ν.

https://antigeitonies.blogspot.gr/

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

ΙΓΜΕ: ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973-2017: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ 44 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Ελλάδα // 16 Νοέμβριος 2017
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973-2017: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ 44 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ



Το Συνδικάτο Εργαζομένων ΙΓΜΕ δίνει το παρόν στις εκδηλώσεις μνήμης και απότισης φόρου τιμής της Επετείου Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973. 44 χρόνια μετά την κορυφαία αντιδικτατορική εξέγερση, τα συνθήματα της «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», όχι μόνο είναι επίκαιρα αλλά αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα, λόγω της γενικευμένης οικονομικήςκαι κοινωνικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταίαχρόνια. 
Οι στόχοι και τα διδάγματα της εξέγερσης της 17ης Νοέμβρη του 1973 όπως το «ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ» προβάλλουν σήμερα ως αδήριτη ανάγκη για να αντιμετωπίσουμε την ανεργία, τις εργασιακές συνθήκες που παραπέμπουν στο μεσαίωνα,τη μετανάστευση που δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το μέλλον των νέων της χώρας μας. 
Οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ, μαζί με τους εργαζόμενους και συνταξιούχους της χώρας,ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα αγώνα ενάντια στη φοροεπιδρομή, στις συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων που στραγγαλίζουν τα νοικοκυριά και αναγκάζουν τους μικρούς επαγγελματίες να βάλουν λουκέτο. Εντείνουν τις δράσεις τους για ένα ΙΓΜΕ λειτουργικό, στην υπηρεσία της Πολιτείας και των Πολιτών.
Το Συνδικάτο εργαζομένων ΙΓΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, να δώσουν δυναμικό παρών στις εκδηλώσεις μνήμης του Πολυτεχνείου και στην πορεία διαμαρτυρίας προς την Αμερικανική Πρεσβεία, στην Αθήνα, την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου.
Το ΔΣ

__________

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Chicago boys με ολίγη από ευαισθησία…

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί Σάββατο 4 Νοέμβρη 2017




Πρωτοφανούς κυνισμού είναι οι δηλώσεις των επικεφαλής των Οικονομικών Χουλιαράκη και Τσακαλώτου, ότι συνειδητά επιβαρύνουν (διάβαζε: διαλύουν) τα μεσαία στρώματα προκειμένου να μπορέσουν να δώσουν «κοινωνικό μέρισμα» σε αυτούς που έχουν ανάγκη.


Οι δηλώσεις αυτές, τους εντάσσουν στην κατηγορία των νεοφιλελεύθερων της σχολής του Σικάγο. Εκείνων δηλαδή που υποστηρίζουν τον πιο άγριο νεοφιλελευθερισμό αδιαφορώντας για τις συνέπειές του. Γιατί εξυπακούεται βέβαια ότι η μνημονιακή πολιτική μόνο ως άγριος νεοφιλελευθερισμός μπορεί να χαρακτηριστεί, κι ας λέει ό,τι παραμύθια θέλει για σαρανταποδαρούσες, ο τόσο συμπαθής και αξιόπιστος στην Τρόικα Ευκλείδης.

Σήμερα όλοι γνωρίζουν ότι η άμεση συνέπεια της πολιτικής αυτής είναι η ραγδαία φτωχοποίηση εργαζόμενων, συνταξιούχων και μικρομεσαίων, η άκρατη ληστεία τους μέσω μιας φορολογικής και εισοδηματικής πολιτικής που γίνεται ολοένα και πιο αρπακτική. Φυσικά, από τα Chicago boys Τσακαλώτο και Χουλιαράκη (υφιστάμενοι των Τσίπρα και Δραγασάκη αντίστοιχα), δεν περιμέναμε να αναζητήσουν έσοδα από άλλες κοινωνικές κατηγορίες, από τους μεγάλους κατόχους του χρήματος, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβους κ.λπ. Αυτοί πρέπει να ενισχυθούν, ώστε να συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την καταπολέμηση της «βαρβαρότητας». Η διάλυση της Ελλάδας –για πολλούς λόγους- περνά μέσα από την διάλυση της μεσαίας τάξης. Αυτό το έργο έχει αναλάβει συνειδητά η κυβέρνηση Τσίπρα.

Γιατί όμως τα Chicago boys ομολογούν τόσο ανερυθρίαστα ότι συνειδητά καταστρέφουν και ζημιώνουν τα μεσαία στρώματα; Γιατί δεν το κρύβουν; Ο λόγος είναι απλός και ολίγο «σατανικός»: Η πολιτική τους είναι να βάλουν διάφορες κοινωνικές ομάδες να συγκρούονται μεταξύ τους, ώστε να δημιουργείται πόλωση. Είναι σωστό, λοιπόν, να πάρει λιγότερα ένας μικρομεσαίος, αν μέρος απο αυτά που θα του αφαιρεθούν διοχετευθούν σε φτωχότερους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Είναι σωστό να κοπεί η σύνταξη σε ορισμένους για να μοιραστούν φιλοδωρήματα σε αναξιοπαθούντες. Να κοπούν όλα όσα μπορούν για να βγαίνει ένας καραγκιόζης στο κυβερνητικό σποτ να λέει ότι «το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης είναι απάντηση στην βαρβαρότητα, είναι αξιοπρέπεια». Και η φωνή του Τσίπρα να βεβαιώνει «Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη». Η διάλυση της κοινωνίας παίρνει έτσι επίχρισμα «αλληλεγγύης» και «ανθρωπισμού»…
Στην πραγματικότητα βέβαια, δεν πρόκειται για καμιά αναδιανομή πλούτου στο εσωτερικό. Όλοι αυτοί είναι τρόποι για να διευκολύνεται η μεγάλη αρπαγή της χώρας και του πλούτου της, της κοινωνίας συνολικά υπέρ των funds και των διεθνών αρπακτικών, των μαφιόζικων κύκλων και των εξαγορασμένων πολιτικών. Αυτό είναι «δίκαιο» και αυτό γίνεται πράξη. Με γαρνιτούρα εμπαιγμού, κυνισμού και ψεμάτων.

Πίσσα και πούπουλα!

Πηγή: e-dromos.gr

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

ΔΗΜ. ΜΑΡΟΥΚΑΚΗΣ – Ο κομμουνιστής επιστήμονας που η δικτατορία του Μεταξά «αυτοκτόνησε» από την ταράτσα της Γενικής Ασφάλειας

ΔΗΜ. ΜΑΡΟΥΚΑΚΗΣ – Ο κομμουνιστής επιστήμονας που η δικτατορία του Μεταξά «αυτοκτόνησε» από την ταράτσα της Γενικής Ασφάλειας

Στις 13 του Οκτώβρη 1936, δολοφονήθηκε μετά από φριχτά βασανιστήρια στα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας Πειραιά, ο χημικός – οινολόγος Δημήτρης (Μήτσος) Μαρουκάκης, στέλεχος του ΚΚΕ και ένας από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης των πρώτων οργανώσεων του Κόμματος στη Σάμο. Ο Δημήτρης Μαρουκάκης, που ζούσε και εργαζόταν στον Άγιο Κωνσταντίνο, ίδρυσε το 1928 την πρώτη οργάνωση του ΚΚΕ στην περιοχή, καθώς και άλλες οργανώσεις σε χωριά και στο Καρλόβασι Σάμου.
~~~~~~~~
Ο Δημήτρης Μαρουκάκης ήταν γιος παπά, ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Γεννήθηκε στο Βροντάδο της Χίου το 1902, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, ενώ στη συνέχεια σπούδασε χημικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, τη δεκαετία του 1920, ήρθε σε επαφή με την κομμουνιστική ιδεολογία, την ασπάστηκε και εντάχθηκε στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας, την ΟΚΝΕ. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του έκανε στο Πανεπιστήμιο της Ντιζόν στη Γαλλία και στη Στουτγάρδη της Γερμανίας μεταπτυχιακές σπουδές στην οινολογία, όπου αρίστευσε.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Στην περιοχή των χωριών της Βόρειας Σάμου που διορίστηκε, ο Μαρουκάκης, χημικός της εταιρείας Οίνων και Οινοπνευμάτων, αντάμωσε τη στυγνή εκμετάλλευση των φτωχών αγροτών και των εργατών της οινοποιίας από τους οινεμπόρους. Παράλληλα, τον απασχόλησε η εργατική τάξη της περιοχής του Καρλοβάσου με τους πάνω από 1.000 βυρσοδεψεργάτες που δούλευαν ήλιο με ήλιο ακόμη και την Κυριακή, σε άθλιες συνθήκες, ξυπόλητοι, ρακένδυτοι, με μεροκάματα πείνας.
Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ, στο στήσιμο των οποίων συνέβαλε αποφασιστικά ο Μήτσος Μαρουκάκης, έπαιξαν πρωτοπόρο και καταλυτικό ρόλο στην οργάνωση των εργατών και των αγροτών και στους αγώνες που ακολούθησαν.
Για τις επαναστατικές του ιδέες είχε πολλές φορές διωχθεί. Ανάμεσα στις πολλαπλές διώξεις του (φυλακίσεις, εξορία στον Αη Στράτη κ.λπ.) εργάστηκε ως συντάκτης και αρχισυντάκτης του “Ριζοσπάστη”. Εκεί τον βρήκε η βασιλοφασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Για την ακρίβεια, το βράδυ της 3ης Αυγούστου, λίγες ώρες πριν την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, ο Μαρουκάκης συνελήφθη στα γραφεία του “Ριζοσπάστη”, μαζί με πολλούς άλλους κομμουνιστές, και οδηγήθηκε στη Γενική Ασφάλεια. Εκεί κρατήθηκε αρκετές μέρες και βασανίστηκε για να μαρτυρήσει τα μέρη που βρίσκονταν τα παράνομα τυπογραφεία του “Ριζοσπάστη”. Ο Δ. Μαρουκάκης άντεξε τα σκληρά βασανιστήρια και δεν ομολόγησε τίποτε. Το μαρτύριό του κράτησε πάνω από ένα μήνα. Στις 10 το βράδυ, στις 13 Οκτώβρη 1936 πετάχτηκε από τους βασανιστές του από την ταράτσα της Γενικής Ασφάλειας στο οδόστρωμα. Το άψυχο σώμα του Μαρουκάκη περισυνέλεξαν άτομα που εκείνη την ώρα περνούσαν μπροστά από το κτίριο της Γενικής Ασφάλειας.
Η Ασφάλεια προσπάθησε, αποτυχημένα, να αποδώσει τη δολοφονία του Μαρουκάκη σε αυτοκτονία. Για τη δολοφονία του κατηγορήθηκε από τον “Ριζοσπάστη” ο αξιωματικός της Ασφάλειας και προϊστάμενος της υπηρεσίας Δίωξης Κομμουνισμού Ν. Χαραλαμπίδης. Ο Δημήτρης Μαρουκάκης, ο πρωτεργάτης της Οργάνωσης του ΚΚΕ στη Σάμο, ήταν το πρώτο θύμα της δικτατορίας του Μεταξά. Έχει πάρει τη θέση του στο Μαρτυρολόγιο των ηρώων της εργατικής τάξης στην πάλη της για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
~~~~~~~~~
Το βιογραφικό σημείωμα του Δημήτρη Μαρουκάκη προέρχεται από το Περιοδικό Ενημερωτικό Δελτίο της Λαϊκής Συσπείρωσης Περιφέρειας Β. Αιγαίου & Δήμου Χίου.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Χίου, με επιστολή της στους αρμόδιους φορείς, στις 2 του Οκτώβρη 2017, προτείνει την ονοματοδοοία οδού στο Βροντάδο ή στο Δήμο της Χίου στη μνήμη του Δημήτρη Μαρουκάκη. Η επιστολή – πρόταση μπήκε προ ημερήσιας διάταξης στο Τοπικό Συμβούλιο Βροντάδου, όπου και έγινε δεκτή. Ακολουθεί η επιστολή:
       «Αγαπητοί κύριοι,
Γνωρίζετε ότι η Ιστορία και τα γεγονότα της αποτελούν τον αδιάψευστο μάρτυρα της δράσης των αξιών και της στάσης, ατόμων, κοινωνικών ομάδων, κομμάτων, παρατάξεων, ολόκληρων λαών.
Σήμερα που η επιστήμη της ιστορίας τείνει να μετατραπεί σε ένα συνονθύλευμα περιπτωσιολογίας, που οι απόγονοι των ναζί σηκώνουν κεφάλι σε παγκόσμια κλίμακα με ανιστόρητες και κατακριτέες εξισώσεις, θεωρούμε αναγκαίο να λειτουργήσει και πάλι η ιστορική μνήμη στις αντικειμενικές της διαστάσεις, για να ξεχωρίζει τους θύτες από τα θύματα.
Με αφορμή λοιπόν της τραγική περίπτωση του Δημήτρη Μαρουκάκη, για την οποία φιλικά μας εγκάλεσε συντοπίτης μας, στη βάση ότι δεν υπάρχει ένας δρόμος στο όνομά του, ζητάμε να προχωρήσουν οι διαδικασίες ονοματοδοσίας σε κάποια οδό κυρίως του Βροντάδου και δευτερευόντως της Χίου.
Για τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ»

_____
Πηγή: Κατιούσα
http://www.katiousa.gr/ 

Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

Πριν 75 χρόνια, σαν σήμερα, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941, αποφασίστηκε, στην κατεχόμενη από τα ναζιστικά στρατεύματα Αθήνα, η ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).



Μιχάλης Κιτσώνης
ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ


«…Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν την ελληνική μας τη γενιά
και μας δείχνουν φωτεινό το δρόμο για να φέρουμε τη λευτεριά …»!



Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 ιδρύετε το ΕΑΜ

Πριν 75 χρόνια, σαν σήμερα, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941, αποφασίστηκε, στην κατεχόμενη από τα ναζιστικά στρατεύματα Αθήνα, η ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).
Η ίδρυση και η δράση του ΕΑΜ στάθηκε από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας.
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώθηκαν και πάλεψαν πλάι – πλάι, κάτω από τις δοξασμένες σημαίες μιας ενιαίας πατριωτικής απελευθερωτικής οργάνωσης, τόσο τεράστια πλήθη, που μετριούνταν σε εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια αγωνιστές και αγωνίστριες.
Το ΕΑΜ και ο στρατός του, ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, έγραψαν ένα «νέο ’21».
Πολέμησαν το φασίστα Γερμανο-Ιταλό κατακτητή, χτυπήθηκαν από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τίμησαν μέχρι τέλους τον όρκο για «Λεύτερη Ελλάδα».
Ψυχή και καρδιά του ΕΑΜ υπήρξε το ΚΚΕ.
Ηδη από τις 1 – 3 Ιούλη του 1941, κατά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσδιορίστηκε με σαφήνεια ότι το άμεσο επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του ήταν η συγκρότηση ενός μετώπου εθνικής απελευθέρωσης.
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας – έλεγε η απόφαση της Ολομέλειας – καλεί τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του, σ’ ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης:
α) Για το διώξιμο της γερμανοϊταλικής κατοχής από την Ελλάδα.
β) Για την ανατροπή της κυβέρνησης – οργάνου τους.
γ) Για την καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης.
δ) Για την υποστήριξη κάθε συνεπούς αντιφασιστικής δύναμης με όλα τα μέσα.
ε) Για το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης απ’ όλα τα κόμματα, που θ’ αποκαταστήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα του εξασφαλίσει ψωμί και δουλειά, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση και θα υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική δύναμη».
Στις επαφές που έγιναν ανάμεσα στους εκπροσώπους του ΚΚΕ και τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, το Μάη και τον Ιούνη του 1941, τα παλιά αστικά κόμματα χαρακτήρισαν «τυχοδιωκτισμό» τα σχέδια για οργάνωση αντίστασης εναντίον των κατακτητών και απέρριψαν τις προτάσεις για συνεργασία. Μόνο μερικά κόμματα και ομάδες συμφώνησαν να πραγματοποιηθεί η ενότητα για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Αυτά ήταν: Το Αγροτικό Κόμμα, το νεοσύστατο κόμμα «Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας» (ΕΛΔ), με επικεφαλής τον Ηλία Τσιριμώκο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Χ. Χωμενίδης).
Οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων προχώρησαν στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 στην ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).

Λίγο πριν, στις αρχές Σεπτέμβρη 1941, συγκλήθηκε η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του Κόμματος, που αποφάσισε την επιτάχυνση των διαδικασιών συγκρότησης του ΕΑΜ.
«Είναι καιρός – τονιζόταν στην απόφαση της Ολομέλειας – να περάσουμε από τη φιλολογία σε πρακτική δράση, στον τομέα αυτό. Από κάτω ίσαμε πάνω, πρέπει να αποκρυσταλλώσουμε τη συνένωση των εθνικών δυνάμεων, να τους δώσουμε οργανωτική μορφή. Η δουλειά άρχισε και θα προχωρήσει με όσους και όποιους θέλουν να δέχονται να αγωνιστούν για το ξεσκλάβωμα της χώρας».

Οι σκοποί του ΕΑΜ όπως διατυπώθηκαν στο ιδρυτικό του ήταν οι εξής:

«α) Η απελευθέρωση του Εθνους μας από τον σημερινόν ξένον ζυγόν και η απόκτησις της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας μας.
β) Ο σχηματισμός προσωρινής κυβερνήσεως, σκοπός της οποίας θα είναι η προκήρυξις εκλογών διά Συντακτικήν Εθνοσυνέλευσιν, με βάσιν την αναλογικήν, ίνα ο λαός αποφανθή κυριαρχικώς επί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του.
γ) Η κατοχύρωσις του κυριαρχικού τούτου δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθεί περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του, παρά πάσαν αντιδραστικήν απόπειραν, ήτις θα τείνει να επιβάλλει εις τον λαόν λύσεις αντιθέτους προς τας επιθυμίας του και η εκμηδένισης, δι’ όλων των μέσων του ΕΑΜ και των οργάνων που το αποτελούν, πάσης τοιαύτης απόπειρας».
Λίγους μήνες αργότερα, κυκλοφορεί το μνημειώδες έργο του μεγάλου Κομμουνιστή διανοητή Δημήτρη Γληνού, μέλους του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, με τίτλο «Τι είναι και τι θέλει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο».«…Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν την ελληνική μας τη γενιά και μας δείχνουν φωτεινό το δρόμο για να φέρουμε τη λευτεριά …»!

Λίγους μήνες αργότερα, κυκλοφορεί το μνημειώδες έργο του μεγάλου Κομμουνιστή διανοητή Δημήτρη Γληνού, μέλους του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, με τίτλο «Τι είναι και τι θέλει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο».
 

Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το ωραίο πρόσωπο της Πάτρας! Παράδειγμα για την κοινωνία μας! Οι μαθητές του Λαϊκού Φροντιστηρίου που πέτυχαν στις Πανελλήνιες


ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το ωραίο πρόσωπο της Πάτρας! Παράδειγμα για την κοινωνία μας!  Οι μαθητές του Λαϊκού Φροντιστηρίου που πέτυχαν στις Πανελλήνιες. // (Αν ακόμα δεν καταλάβατε πρόκειται για ένα κομμουνιστικό κρατίδιο που επιχειρεί να στήσει κάποιος δήμαρχος! ..."Ελεεινό δια το Σύστημα της τάξεως υποκείμενο ονόματι Πελετίδης, ασσυμόρφωτο προς τας υποδείξεις!"... 
-Δ.Τζ.)
~~~
Άξιοι πολλών συγχαρητηρίων είναι οι Πατρινοί μαθητές που κατάφεραν να εισαχθούν φέτος σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, έχοντας παρακολουθήσει το Λαϊκό Φροντιστήριο Αλληλεγγύης του Δήμου της Πάτρας.
Πρόκειται για μαθητές και μαθήτριες της Γ’ Λυκείου με μεγάλη θέληση για πρόοδο και μόρφωση που παρά τις αντίξοες συνθήκες που έχει δημιουργήσει στη χώρα μας η οικονομική κρίση βάζουν στόχους και με πολύ μελέτη και προσπάθεια τους κατακτούν.
Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, υποδέχθηκε σήμερα στις 8 μ.μ. στο Δημαρχείο και τίμησε τους μαθητές. Τους ευχήθηκε καλή πρόοδο, να μην ξεχάσουν την καταγωγή τους όταν κατακτήσουν τους στόχους τους ενώ εστίασε στην συλλογική προσπάθεια για να διασφαλιστεί ένα ωραίο μέλλον για όλους: "ώστε να μην χρειάζεται να υπάρχουν ούτε φτωχά σπίτια, ούτε λαϊκά φροντιστήρια, ούτε τράπεζες τροφίμων".

Βίντεο:
________
////

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Αυτό το Σάββατο 17 Ιουνίου, μαζί με την «Εφημερίδα των Συντακτών - Σαββατοκύριακο», αφιέρώμα: Άρης Βελουχιώτης

Δύο μοναδικά αφιερώματα με την «Εφ.Συν. - Σαββατοκύριακο»

Αυτό το Σάββατο 17 Ιουνίου, μαζί με την «Εφημερίδα των Συντακτών - Σαββατοκύριακο», δύο μοναδικά αφιερώματα: Άρης Βελουχιώτης και ο ελληνικός θρίαμβος στο Ευρωμπάσκετ του 1987.

Θανάσης Κλάρας - Άρης Βελουχιώτης

Ο κομμουνιστής, ο διωκόμενος, το σύμβολο. Για πρώτη φορά αναλυτικά στη δημοσιότητα ο φάκελος του Άρη Βελουχιώτη στην Ασφάλεια μέσα από ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα. 
  • Ο Θανάσης Κλάρας και η δράση του όπως καταγράφεται στα απόρρητα έγγραφα των αρχών δίωξης του κομμουνισμού.
  • Οι καταγραφές μετά τον θάνατό του φτάνουν ώς το 1980.
  • Ντοκουμέντα με άφθονο φωτογραφικό υλικό. 
«ΣΗΜΕΙΩΜΑ 
Οι κάτωθι 54 κομμουνισταί συνελήφθησαν την 1-5-1929 εις τη πλατείαν Ελευθερίας εις ην συνεκεντρώθησαν επ’ ευκαιρία του εορτασμού της εργατικής πρωτομαγιάς και απεστάλησαν εις φυλακάς Συγγρού όπου και ενεκλείσθησαν ούτοι. Ητοι ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Δημήτριος του Ιωάννου, ετών 17, Συνοικ. Ασυρμάτου, εργάτης. 
(Το τμήμα Γενικής Ασφαλείας Αθηνών)». 

Το παραπάνω σημείωμα είναι το πρώτο χρονολογικά έγγραφο που βρέθηκε στον φάκελο του Θανάση Κλάρα (εδώ με το ψευδώνυμο Δημήτρης Δημητριάδης) του μετέπειτα πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη. Δεν αποτελεί όμως τεκμήριο για την πρώτη ενασχόληση της Ασφάλειας με τον νεαρό τότε κομμουνιστή. Εκτός από τα διάφορα βιογραφικά στοιχεία που κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί για τον Κλάρα, υπάρχουν και στον ίδιο τον φάκελο μια σειρά από ατομικά δελτία δράσης που αποδεικνύουν ότι το πάρε-δώσε του Κλάρα με την Ασφάλεια είχε ξεκινήσει πέντε χρόνια πριν από το επεισόδιο που περιγράφει το πιο πάνω σημείωμα.
Η παράλειψη τεκμηρίων της προηγούμενης δράσης του Θανάση Κλάρα από τον φάκελό του θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι είναι αποτέλεσμα του ποινικού της μέχρι τότε χαρακτήρα (όπως είχε χαρακτηριστεί). Δεν συμβαίνει όμως αυτό. Τόσο η πολιτική εκμετάλλευση της μέχρι τότε δράσης του από τα κρατικά όργανα Ασφαλείας αλλά και η επαναλαμβανόμενη μετέπειτα (όπως διαπιστώσαμε από τη μελέτη του φακέλου) παράλειψη τεκμηρίων, μας οδηγεί σε ένα ασφαλές συμπέρασμα: 
Ο φάκελος του Θανάση Κλάρα έχει λεηλατηθεί σε μεγάλη έκταση. Δεν ξέρουμε ούτε μπορούμε να προσδιορίσουμε τον ακριβή χρόνο και τους κάθε φορά λόγους, ούτε τους εκάστοτε δράστες αυτής της λεηλασίας. Υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Κι είναι βέβαιο ότι λίγο πριν από την Κατοχή και όταν η χώρα βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, οι άνθρωποι του Μανιαδάκη στην Ασφάλεια λεηλάτησαν υλικό από τους φακέλους των κομμουνιστών του Μεσοπολέμου, μέρος του οποίου αργότερα, επεξεργασμένο κατάλληλα, είδε το φως της δημοσιότητας με διάφορους τρόπους. Δεν θα διακινδυνεύσουμε όμως να πούμε ότι υπεξαιρέσεις υλικού δεν έγιναν και αργότερα. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανεύθυνο και έξω από κάθε λογική. 
Περιοριζόμενοι στην περιγραφή και παρουσίαση όσων τεκμηρίων διασώθηκαν στον φάκελο του Θανάση Κλάρα - Αρη Βελουχιώτη -σε συνδυασμό με την αναφορά σε ιστορικά γεγονότα της δράσης του- πιστεύουμε ότι όλα αυτά θα αποτελέσουν για τον αναγνώστη κατάλληλο γνωστικό υλικό για να υποψιαστεί τουλάχιστον τους λόγους αυτής της λεηλασίας. 
Χωρίσαμε την παρουσίαση του φακέλου σε τρεις περιόδους: την προπολεμική μέχρι το 1939 που ο Θανάσης Κλάρας κάνει τις γνωστές δηλώσεις μετανοίας. Την περίοδο μετά τη δήλωση και έως τον θάνατό του και την μετά θάνατον περίοδο όπου ο Αρης - θρύλος και ο Αρης - σύμβολο συνεχίζει να απασχολεί τις διωκτικές αρχές του κράτους σαν να βρίσκεται ακόμα στη ζωή. Το υλικό των εγγράφων παρατίθεται αναλυτικά και με όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να το κατανοήσει εύκολα αναλυτικά και με λεπτομέρειες. 
Γιώργος Πετρόπουλος, Νίκος Χατζηδημητράκος, Νικόλας Ζηργάνος

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Μιλτιάδης Πορφυρογένης: «Ενωμένοι προς την νίκην»





ΤΕΤΟΙΕΣ μέρες το 1941 η επίθεση των Γερμανών στην Κρήτη ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιη, κάτι παραπάνω από ορατή... 


Στις 16 Μαϊου -σαν σήμερα- δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Ηρακλείου «Κρητικά Νέα» άρθρο του Μιλτιάδη Πορφυρογένη πρώην Βουλευτή και στελέχους του ΚΚΕ. Είχε τίτλο «Ενωμένοι προς την νίκην». Ο Πορφυρογένης ήταν από τη Λαμία, μα στην Κατοχή και την Αντίσταση βρέθηκε στην Κρήτη καθώς, εκτοπισμένος ως κομμουνιστής στην Κίμωλο (μετά την Ανάφη και την Ακροναυπλία) από το καθεστώς Μεταξά, κατάφερε και δραπέτευσε μαζί με άλλους κρατούμενους και με τη σύζυγό του Φούλη Χατζηδάκη, έφτασαν και βρέθηκαν στην Κρήτη. ( Η φωτογραφία στην ανάρτηση δεν είναι από την Κρήτη αλλά από το Κάιρο τον Μάιο του 1944 όπου ο Πορφυρογένης μαζί με τον Στέφανο Σαράφη ήταν αντιπρόσωποι για τη συδιάσκεψη του Λιβάνου, -αυτό είναι άλλο κεφάλαιο... -Δ.Τζ.).

-Το άρθρο:

«Ο Χιτλερισμός, γερμανικός και ιταλικός, αφού στη χώρα του στραγγάλισε τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του λαού και τον έριξε σε αφάνταστη δυστυχία και πείνα, ανάλαβε μια πρωτοφανή σε ένταση και έκταση εκστρατεία για να υποδουλώσει ολόκληρο τον κόσμο στο ζυγό της φασιστικής κτηνωδίας και βαρβαρότητας. Η μικρή μας σε έκταση, μα μεγάλη σε ζωή και σε αγώνες για τη λευτεριά χώρα, παραδόθηκε, ηθικά νικήτρια και όχι νικημένη στα χέρια του κατακτητή. Στην Ακρόπολη του Περικλή και της δημοκρατικής Αθήνας, εκεί όπου ακούστηκαν οι συνταρακτικές, και για σήμερα, εκκλήσεις του Δημοσθένη υπέρ της ελευθερίας, σηκώθηκε το σύμβολο της βαρβαρότητας και της δουλείας, ο αγκυλωτός σταυρός.

Και μένει η Κρήτη... Το νησί όπου και η κάθε πέτρα έχει κάτι να διηγηθεί για κάποιο αίμα που χύθηκε σε αγώνα για τη λευτεριά, για κάποιον ηρωισμό, που του στάθηκε μάρτυρας. Στην καινούργια αυτή φάση του τιτανίου αγώνα της Ελλάδας μας, όπου η Κρήτη γίνεται ο προμαχώνας της ελευθερίας, καθήκον του κάθε Έλληνα είναι να σταθεί άξιος στρατιώτης του μεγάλου και ιστορικού αυτού αγώνα, που οι συνέπειες του για το μέλλον του ελληνικού λαού θάναι τεράστιες.
Το ίδιο καθήκον πέφτει και πάνω στους κομμουνιστές. Είναι τιμή μας, που ο φασισμός μας έχει ανακηρύξει τον υπ' αριθμ. 1 εχθρό του και που έχουμε ανοιχτές ακόμα, τις πληγές, που μας έδωσε. Κι' αν μισήσαμε το φασισμό γιατί οδηγεί την ανθρωπότητα σε βαρβαρότητα χειρότερη από μεσαιωνική, τον μισούμε πιο πολύ τώρα, που η βρωμερή μπότα του πατάει σκληρά πάνω στο ματωμένο, το ρημαγμένο σώμα της πατρίδας μας. Στον αγώνα για την άμυνα της Κρήτης, που είναι αγώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδος, οι κομμουνιστές πρέπει νάναι στις πρώτες γραμμές. Δεν υπάρχουν διαφωνίες ή επιφυλάξεις, που να μπορούν να τεθούν πάνω απ' το πρώτο, το κύριο, το μοναδικό, για σήμερα, αυτό καθήκον. Ο καθένας μας πρέπει νάναι ανεπιφύλακτα στο πλευρό της Κυβέρνησης στον αγώνα για την άμυνα της Κρήτης, για το τσάκισμα του Χιτλερισμού, για την απελευθέρωση της Ελλάδας μας. Βλέπουμε την απελευθέρωση της Ελλάδας για το τσάκισμα του Χιτλερισμού και των πρακτόρων του σαν ένα τεράστιο βήμα προς την κοινωνική χειραφέτηση των εργαζομένων, προς την κοινωνική πρόοδο. Και όταν ο Ελληνικός λαός νικήσει, και θα νικήσει, τότε στους ήρωες του σημερινού αγώνα θα υψώσει ένα μνημείο αθάνατο μέσα στους αιώνες: θάναι το ζωντανό μνημείο μιας Ελλάδας λεύτερης, πραγματικά λεύτερης, ανεξάρτητης, πραγματικά ανεξάρτητης, ευτυχισμένης, πραγματικά ευτυχισμένης.
Ας φιλοδοξήσει ο κάθε Έλληνας να βάνει όπου ταχθεί, από ένα λιθαράκι στο μεγάλο αυτό ζωντανό μνημείο. Ας δόση το παν για να γίνει η Κρήτη, η ανίκητη Κρήτη, το γρανιτένιο θεμέλιο, όπου θα σπάσει η Χιτλερική θύελλα και όπου θα οικοδομηθεί αύριο το μεγάλο οικοδόμημα της λεύτερης και ευτυχισμένης Ελλάδας. Απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση αυτού του ιερού καθήκοντος, είναι να δημιουργηθεί μια πραγματική εθνική ενότητα από όλους τους Έλληνες, που τίμια και ειλικρινά ήλθαν να συμμετάσχουν στον αγώνα, ανεξάρτητα από καταγωγή ή πολιτικά φρονήματα. Υποχρέωση όλων μας ντόπιων και ξένων είναι να συμβάλλουμε γι' αυτό παραμερίζοντας διαφορές, πικρίες ή μνησικακίες. Ενωμένοι όλοι σε μια τέτοια ιερή ένωση και με τη βοήθεια των μεγάλων Δημοκρατιών της γης θα διατηρήσουμε ακλόνητα την πίστη μας στον τελικό θρίαμβο του δίκαιου και ωραίου αγώνα μας.
Ας μην ξεχνούμε πως όλοι οι υπόδουλοι Έλληνες με κρυφά σφιγμένες τις γροθιές και με υγρά από τον πόνο μάτια ατενίζουν σε μας με ελπίδες και με εμπιστοσύνη. Ας γίνουμε άξιοι της εμπιστοσύνης, τους και ας δικαιώσουμε τις ελπίδες τους.


Μιλτιάδης Πορφυρογέννης 

Δικηγόρος, 
πρώην βουλευτής του ΚΚΕ»

Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ


ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

- Σικάγο 1886: Στην πλατεία Haymarket του Σικάγο, μετά από απεργίες 600.000 εργατών τις προηγούμενες μέρες, η απεργιακή συγκέντρωση 40.000 καταστέλλεται βίαια από την αστυνομία. Χρησιμοποιώντας μια εξωφρενική θεωρία κάποιας σκιώδους αναρχικής συνωμοσίας, για την «προστασία του λαού» η κυβέρνηση προχωράει στις δίκες παρωδία και τις καταδίκες 8 αναρχικών πρωτοπόρων του εργατικού κινήματος. Το αίμα των 8 θα ποτίσει το δίκαιο αίτημα για μείωση του χρόνου εργασίας και τη θέσπιση του 8ώρου που θα ακολουθήσει λίγα χρόνια αργότερα.
- Θεσσαλονίκη 1936: Στις 5/5/1936 οι καπνεργάτες με την συμπαράσταση των περισσοτέρων εργατών σε όλη τη χώρα κατεβαίνουν στην απεργία. Στις 8/5 τα εργατικά κέντρα Θεσσαλονίκης συντάσσονται μαζί τους καλώντας σε 24ωρη απεργία. Στις 9/5 η απεργία καταστέλλεται βίαια από τον φασίστα Μεταξά και το εργατικό κίνημα της Θεσσαλονίκης μετράει 10 νεκρούς. Ο Μεταξάς χρησιμοποιεί τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης και επισείοντας τον κίνδυνο κομμουνιστικής εξέγερσης, για την «προστασία του έθνους» στρώνει το δρόμο για τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου.
- Ελλάδα 2017: Η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να νομοθετήσει νέα μείωση συντάξεων και δραματική μείωση αφορολόγητου, τη διευκόλυνση των μαζικών απολύσεων με την κατάργηση της προέγκρισης από το Υπουργείο, το χτύπημα του συνδικαλιστικού κινήματος και τη γενικότερη επικράτηση της ελαστικής και επισφαλούς εργασίας. Όλα αυτά για την «προστασία της χώρας» από το μαύρο μέλλον που θα μας επιφύλασσε μια ρήξη και έξοδος από την ΕΕ.
Όπως βλέπουμε σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει στα 131 χρόνια από τα γεγονότα του Haymarket. Η «προστασία του λαού-έθνους-κράτους» αλλά και το δόγμα του ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ, δηλαδή στο άρμα της ΕΕ των πολυεθνικών, σημαίνει πάντα τη βάρβαρη καταστολή του εργατικού κινήματος και την ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων. Η καπιταλιστική «ανάπτυξη και πρόοδος» σημαίνει γοργά βήματα προς την εξαθλίωση, τη σύγχρονη δουλεία και επιστροφή σε κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα.
Το μόνο που άλλαξε είναι το εργατικό κίνημα. Η εργατική τάξη κυνηγώντας το μικροαστικό όνειρο και με συμπτώματα τον συνδικαλισμό με ηγεσίες-καρικατούρα, την πλήρη αποδοχή του ατομικού δρόμου και την αποπολιτικοποίηση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργατών, ξεδοντιάστηκε, έδειξε αδυναμία να αντιδράσει και σε βάθος χρόνου οδηγήθηκε γρήγορα στην απογοήτευση, την παθητικότητα, την απελπισία και τον κίνδυνο της επιχειρούμενης παλινόρθωσης της ακροδεξιάς και του φασισμού.
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ | για την κάθε λογής εξουσία που έχει βάλει στο μάτι τα δικαιώματά μας, είτε λέγεται κράτος, κεφάλαιο, ΕΕ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ | Να αντεπιτεθούμε με σκληρούς αγώνες και να πάρουμε πίσω όσα χάσαμε

ΓΙΑΤΙ Η ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ | ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ

________
e-mail:protasiprooptikis@gmail.com, 
Ιστοσελίδα: www.protasiprooptikis.blogspot.com 

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΡΟΥ (22 ΜΑΡΤΗ)



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΡΟΥ (22 ΜΑΡΤΗ)

Για μια ακόμα χρονιά η Παγκόσμια Ημέρα Νερού βρίσκει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό, σχεδόν το μισό πληθυσμό του πλανήτη να στερείται εγκαταστάσεων υγιεινής και εκατομμύρια ανθρώπους να πεθαίνουν κάθε χρόνο, λόγω έλλειψης νερού και υγιεινής. Σε όσες χώρες η κάλυψη νερού  αναφέρεται ως «καθολική» στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στην Ασία οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, υποχρεώνονται σε  μεγάλες δαπάνες για να καλύψουν ως ένα βαθμό τις πραγματικές ανάγκες τους για πόσιμο νερό.
Ταυτόχρονα ο έλεγχος και η διαχείριση των υδάτων, αποτελεί παράγοντα αντιθέσεων και ανταγωνισμών μεταξύ αστικών τάξεων και ιμπεριαλιστικών κέντρων, που μπορεί να οδηγήσει σε πολεμικές αντιπαραθέσεις, ενώ χρησιμοποιείται ως πρόφαση για επεμβάσεις
Διαχρονικά η πολιτική υδάτων της ΕΕ, που έχει συνδιαμορφωθεί με όλες τις κυβερνήσεις, προωθεί την παραπέρα εμπορευματοποίηση και την απελευθέρωση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Η ΕΕ αξιοποιεί την κατάσταση και την ανάγκη προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος, ως εργαλεία, για να προωθήσει την αντιλαϊκή πολιτική, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις. Η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ έχει αρνητικό αποτέλεσμα στο κόστος ύδρευσης για τα λαϊκά στρώματα και στις εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων, αφού με την ανταποδοτικότητα, την έλλειψη χρηματοδότησης, θα μεταφέρουν στις πλάτες των λαϊκών καταναλωτών το σύνολο των βαρών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ  συνεχίζει την εμπορευματοποίηση της  διαχείρισης του νερού και των εταιρειών ύδρευσης, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και προβλέπει το 3ο  μνημόνιο (πώληση μέρους των μετοχών της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, που το σύνολο των  μετοχών τους είχαν μεταφερθεί στην "Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών").
Η εμπορευματοποίηση του νερού μπορεί να προχωρήσει κερδοφόρα για τα μονοπώλια ακόμα και αν διατηρηθούν τα δίκτυα διανομής υπό κρατικό ή δημοτικό έλεγχο, με την ιδιωτικοποίηση των άλλων κερδοφόρων πλευρών της διαχείρισης του νερού, (συντήρηση, κατασκευή των δικτύων κλπ).
Η προστασία του περιβάλλοντος που επικαλούνται είναι υποκριτική. Στις σημερινές συνθήκες ανάπτυξης της τεχνολογίας και της επιστήμης, υπάρχει πλήθος από τεχνολογικές λύσεις που επιτρέπουν την εξοικονόμηση της κατανάλωσης νερού και διασφαλίζουν την καλή κατάσταση των υδατικών σωμάτων και την σημαντική αύξηση του διαθέσιμου νερού, χωρίς επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων.
Πίσω απ’ όλες αυτές τις εξελίξεις, πραγματικός  ένοχος είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η εξουσία του κεφαλαίου, για τους οποίους το νερό, όπως άλλωστε και τα τρόφιμα, η γη, τα δασικά οικοσυστήματα, οι φυσικοί πόροι, αποτελούν εμπορεύματα, ελέγχονται και αναπτύσσονται με γνώμονα τη κερδοφορία των μονοπωλίων. Τα τεράστια κέρδη των επιχειρήσεων ύδατος παγκοσμίως είναι η άλλη όψη της τεράστιας δαπάνης για την εργατική λαϊκή οικογένεια, της έλλειψης νερού από εκατομμύρια εργαζόμενους.
Το ΚΚΕ επιμένει  πως διαχείριση του νερού,  προς όφελος των λαϊκών αναγκών, σημαίνει αντιμετώπιση του ως κοινωνικό αγαθό. Προϋποθέτει ριζικά διαφορετικό  δρόμο ανάπτυξης, της εργατικής εξουσίας, κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατικό έλεγχο. Σ' αυτό το πλαίσιο ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη διαχείριση του νερού.
Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, σήμερα καλούμε όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια σε κάθε μορφή  εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης του νερού, για φθηνό ποιοτικό νερό, για πλήρη σταθερή εργασία των εργαζόμενων στον κλάδο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Να συμπορευθούν με το ΚΚΕ, στον αγώνα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο των εργαζόμενων, τους μονοπωλιακούς ομίλους και την κρατική εξουσία τους.



ΑΘΗΝΑ 22/3/2015                                        ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Παρουσίαση του βιβλίου του Alex Callinicos "Η αποκρυπτογράφηση του Κεφαλαίου"


  Εκδήλωση   
150 χρόνια από την πρώτη έκδοση του πρώτου τόμου του Κεφάλαιου του Μαρξ το 1867, η συζήτηση, ο διάλογος και οι αντιπαραθέσεις για τη σημερινή κρίση του καπιταλισμού, τις αιτίες της και την προοπτική της, έχουν ανάψει. 
Την Παρασκευή 17 Φλεβάρη το Polis Art Cafe θα φιλοξενήσει την παρουσίαση του βιβλίου του Alex Callinicos "Η αποκρυπτογράφηση του Κεφαλαίου". 
Θα το παρουσιάσουν ο Χρήστος Λάσκος (οικονομολόγος, εκπαιδευτικός), η Χριστίνα Καρακιουλάφη (επίκουρη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Κρήτηςστο γνωστικό αντικείμενο «Κοινωνιολογία των Εργασιακών Σχέσεων»), ο Βασίλης Δρουκόπουλος (επίτιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Αθήνας στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών) και ο Πάνος Γκαργκάνας από την εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη.
Με το βιβλίο αυτό για την «Αποκρυπτογράφηση του Κεφάλαιου», ο Άλεξ Καλλίνικος επιχειρεί μια παρέμβαση στη μεγάλη συζήτηση που έχει ανοίξει από τότε που ο Μαρξ και ο Ένγκελς έγραψαν για τη «δραματική ανατροπή», όπως τη βαφτίζει ο Ουμπέρτο Έκο.
Είναι όντως ο «μάγος» καπιταλισμός ανήμπορος να κυβερνήσει τις παραγωγικές δυνάμεις που απελευθέρωσε; Είναι μήπως λογοτεχνικό σχήμα ότι «πνίγεται στην υπερπαραγωγή του»; Και πόσο εξακολουθεί σήμερα να «ξεγεννάει» προλετάριους που θα γίνουν «νεκροθάφτες» του;
Από τη "Συσσώρευση του κεφάλαιου" της Ρόζας Λούξεμπουργκ μέχρι τις σημερινές διαλέξεις του Ντέιβιντ Χάρβεϊ για "Το Κεφάλαιο" του Μαρξ, υπάρχει μια μακρά πορεία αναμέτρησης με τις προκλήσεις που ανέδειξαν όχι μόνο οι θεωρητικοί της άρνησης του Μαρξ, αλλά και η ίδια η εξέλιξη του καπιταλισμού.
Ο Άλεξ Καλλίνικος παρεμβαίνει δυναμικά σε αυτή την πορεία βουτώντας στα βαθιά με τα κεφάλαια του βιβλίου του που ερευνούν τη σχέση της μεθόδου του Μαρξ με τον Ρικάρντο και τον Χέγκελ και προχωρώντας στα θεμελιακά ζητήματα της Αξίας, της Εργασίας και των Κρίσεων. Αποφεύγει τις φορμαλιστικές παγίδες και υπερασπίζεται με ουσιαστικό τρόπο τη σπουδαιότητα της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους για τη μαρξιστική θεωρία των κρίσεων. Η ενότητα «Διαστάσεις της κρίσης» στο έκτο κεφάλαιο είναι ίσως το αποκορύφωμα του βιβλίου, όπου σμίγουν οι επεξεργασίες του συγγραφέα για τη μέθοδο του Μαρξ και τη λογική του "Κεφάλαιου", ανοίγοντας δυνατότητες για την κατανόηση της κρίσης του σύγχρονου καπιταλισμού.
Έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο που έχει όλα τα δύσκολα γνωρίσματα μιας φιλοσοφικής μελέτης, αλλά ταυτόχρονα έχει την ικανότητα να ακουμπάει τα πιο άμεσα ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη αριστερά. Όπως γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας στον επίλογο «Οι αντιπαραθέσεις για την ερμηνεία του "Κεφάλαιου" έχουν ως υπόβαθρο πολιτικούς προβληματισμούς (…) αυτό που τις χρωματίζει είναι η εμπειρία του καπιταλισμού στη νεοφιλελεύθερη εποχή του. Η μαρξιστική αριστερά βρέθηκε αντιμέτωπη με δυο σχετιζόμενες ερωτήσεις: κατόρθωσε η νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση του καπιταλισμού να βάλει το σύστημα σε μια νέα τροχιά ανάπτυξης; Κατόρθωσε επίσης να πολτοποιήσει την εργατική τάξη σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι ανίκανη να δράσει ως συλλογικό υποκείμενο;».
Ο Καλλίνικος «αποκρυπτογραφεί» το Κεφάλαιο για να μας προτείνει απαντήσεις ικανές να εξοπλίσουν τους αντικαπιταλιστές του σήμερα. Και καταφέρνει κάτι παραπάνω. Να μας εξοπλίσει για να συνεχίσουμε την αποκρυπτογράφηση μέχρι να ξεπεράσουμε όλες τις προκλήσεις του καπιταλισμού μέσα στην κρίση του και να φτάσουμε στην ανατροπή του. 
Όπως γράφει στην τελευταία παράγραφο του βιβλίου, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μαρξ έγραψε "Το Κεφάλαιο" από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και με στόχο να βοηθήσει τον αγώνα της να εκδικηθεί για τα όσα έχει υποφέρει και να απελευθερωθεί από την τυραννία της κοινωνικής σχέσης που είναι το κεφάλαιο.
ΦΕΒ17
Παρ6 μ.μ.Polis Art Cafe-αιθριο Αρσακειου Μεγαρου