ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ & ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η εξέγερση των καπνεργατών της Καβάλας δεν ήρθε από το πουθενά. Η μεγάλη καπιταλιστική κρίση του 1929 δεν έχει ακόμα περάσει. Η καπιταλιστική κυριαρχία στην Ευρώπη ήδη προετοιμάζεται για τον επόμενο πόλεμο. Ο ναζισμός έχει αναρριχηθεί στην εξουσία και έχει ματώσει το κομμουνιστικό και προλεταριακό κίνημα στη Γερμανία. Στην Ελλάδα το προλεταριακό κίνημα προετοιμάζεται για τα νέα μέτωπα που ανοίγονται στα εργοστάσια και άλλους χώρους δουλειάς. Το ελληνικό κεφάλαιο της εποχής, με την ένοπλη συμπαράσταση του ελληνικού καπιταλιστικού κρατικού μηχανισμού, τρομοκρατεί και καταστέλλει. Το ΚΚΕ (με ότι αυτό συνεπάγεται) βρίσκεται στη πρώτη γραμμή της προλεταριακής εξέγερσης. Απ’ την Καλαμάτα έως τη Καβάλα ξεσπούν απεργιακοί αγώνες που από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίζονται ένοπλα από το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος και της τότε κυβέρνησης. Τα γεγονότα της Καβάλας περιγράφουν με ακρίβεια τον προλεταριακό ανταγωνισμό εκείνης της εποχής. Να υπενθυμίσουμε ότι η σύνθεση του προλεταριακού κινήματος στην Καβάλα είναι αρκετά πλούσια, ανάμεσα στους καπνεργάτες βρίσκονται και αρκετοί Εβραίοι. Τα γεγονότα της Καβάλας μας υπενθυμίζουν επίσης, ότι σήμερα πρέπει να δουλέψουμε ώστε να επανεμφανιστεί ένα νέο κομμουνιστικό κίνημα, με ένα νέο επεξεργασμένο πρόγραμμα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νέας φάσης της κρίσης του καπιταλιστικού πολιτισμού.
21 Ιούλη 1933: Οι εργάτες/τριες τριών καταστημάτων καπνού της Καβάλας κατεβαίνουν σε στάση εργασίας εναντίον των απολύσεων. Η αστυνομία και οι δυνάμεις καταστολής πολιορκούν τους απεργούς και ανοίγουν πυρ εναντίον τους, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός καπνεργάτη. Την άλλη μέρα σε ένδειξη αλληλεγγύης κατεβαίνουν σε απεργία πάνω από 2.500 καπνεργάτες, ενώ στάση εργασίας πραγματοποιούν και οι επαγγελματίες της πόλης. Την τρίτη μέρα η απεργία των καπνεργατών γενικεύεται. Οι επαγγελματίες της πόλης κηρύσσουν και εκείνοι 24ωρη απεργία σε ένδειξη συμπαράστασης. Το ίδιο και οι λιμενεργάτες. Η πόλη συνεχίσει να στρατοκρατείται.
Προλεταριακές εκδηλώσεις αλληλεγγύης πραγματοποιούνται στο μεταξύ σε μεγάλες πόλεις της χώρας (Καλαμάτα, Αθήνα, Βόλος, Θεσσαλονίκη και αλλού). Κατόπιν αυτών, οι καπνέμποροι αναγκάστηκαν τελικά να κάνουν δεκτά όλα τα αιτήματα των απεργών, ενώ η σύμβαση που υπογράφτηκε εφαρμόστηκε στη συνέχεια και στα υπόλοιπα καπνεργατικά κέντρα της χώρας.
Μια σύντομη περιγραφή των γεγονότων.
“Οι άνδρες στην Τόγκα” – Η εξέγερση των καπνεργατών της Καβάλας τον Ιούλιο του 1933.“
Στις 20 Ιουλίου η καπνεμπορική επιχείρηση Μπενβενίστε ανακοίνωσε ξαφνικά την απόλυση όλων των ανδρών καπνεργατών! Έχοντας αποφασίσει να εισαγάγει το σύστημα της «τόγκας», της απλουστευμένης επεξεργασίας των καπνών, θα απασχολούσε μόνο γυναίκες, γιατί αμείβονταν με χαμηλότερο ημερομίσθιο. Αμέσως οι καπνεργάτες κατέλαβαν τις αποθήκες, οι δυνάμεις καταστολής απέκλεισαν τα εργοστάσια, ο απεργιακός αναβρασμός εξαπλώθηκε σ’ όλους τους κλάδους και η πόλη έγινε πεδίο καθημερινών διαδηλώσεων και βίαιων συγκρούσεων. Όλη η Καβάλα τάχθηκε με το μέρος των καπνεργατών και οι Αρχές υποχρεώθηκαν να αναζητήσουν συμβιβαστικές λύσεις.
Την Κυριακή της 23 Ιούλη του 1933 με οκτάστηλο τίτλο ο «Ριζοσπάστης» αναγγέλλει:
«Προς την γενική απεργία της Καβάλας! Καπνεργάτες όλης της χώρας όλοι στο πλευρό των απεργών. Εργαζόμενοι ενισχύστε τον αγώνα των καπνεργατών».
Το κύριο άρθρο δίνει όλη την εικόνα:
«Στην Καβάλλα, την ηρωϊκή προλεταριακή πόλη, ανάβουν οι ταξικές μπόρες. Οι σκλάβοι των εργοστασίων και μαζύ τους όλος ο εργαζόμενος λαός της Καβάλλας βρίσκονται στο πόδι. Από καιρό τώρα όλες οι μαύρες δυνάμεις της αντίδρασης σε μια ιερή συμμαχία κινητοποιήθηκαν για να πνίξουν το επαναστατικό κίνημα της Καβάλλας: μια άτιμη και βδελυρή συκοφαντία κατά του Κόμματός μας, επανειλημμένες επιδρομές και κλείσιμο της Καπνεργατικής Ενωσης, απελάσεις, συλλήψεις και εξορίες. Οι ληστές καπνέμποροι και η κυβέρνησή τους το πίστεψαν: Πως μπορούσαν να πνίξουν μια για πάντα στο αίμα το επαναστατικό κίνημα της Καβάλλας. Πως θα μπορούσαν να τσακίσουν με τη φωτιά και το σίδερο το επαναστατικό κίνημα της χώρας μας. Μα πόσο βγήκαν γελασμένοι (…)
700 καπνεργάτες του Μπενβενίστε και Μισιριά στην απόπειρα των καπνεμπόρων και της κυβέρνησης να τους πετάξουν στους δρόμους, να ελαττώσουν το μεροκάματο της πείνας, κήρυξαν στάση, κλείστηκαν μέσα στα καπνομάγαζα και παλεύουν ηρωϊκά με τις ένοπλες δυνάμεις της αστυνομίας που πολιόρκησαν τα καπνομάγαζα. Στους δρόμους και έξω από τα καπνομάγαζα εκατοντάδες διαδηλωτές εκδηλώνουν την αλληλεγγύη τους στους απεργούς και συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις. 500 εργάτες της Γκλέν κι άλλοι 1.000 του Πετρίδη κήρυξαν απεργία σ’ ένδειξη αλληλεγγύης. Στο πλευρό των απεργών τάχθηκαν επίσης αλληλέγγυοι και οι επαγγελματίες.
(…) Μα μαζύ με τα παραπάνω αιτήματά τους οι ηρωϊκοί και δοκιμαζόμενοι καπνεργάτες της Καβάλλας, διαδηλώνουν ακόμη την ατράνταχτη θέλησή τους να υπερασπίσουν το Κόμμα τους, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδος. Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι το χτύπημα του Κομ. Κόμματος είναι και χτύπημα της εργατιάς, του μεροκάματου, του ψωμιού τους».
Στις 24 Ιούλη, οι φαντάροι αρνήθηκαν να ανοίξουν πυρ, οι διαδηλωτές έσπασαν τα τζάμια της ασφάλειας, οι αρχές έπαψαν να δίνουν ψωμί και νερό, οι επαγγελματίες κηρύττουν απεργία». Στο κύριο άρθρο εκείνης της μέρας ο Ριζοσπάστης χαρακτηρίζει την απεργία «αγώνα ζωής και θανάτου».
Στις 25 Ιούλη αναγγέλλεται ότι κατεβαίνουν στην απεργία στο πλευρό των εργατών της Καβάλας και οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Στην Καβάλα στο σύνολό τους οι καπνοβιομηχανίες κηρύττουν λοκ άουτ.
Μια θριαμβευτική νίκη
Το ξημέρωμα της επόμενης μέρας (26 Ιουλίου) ο «Ριζοσπάστης» βγαίνει με τίτλο «Η θριαμβευτική νίκη της Καβάλλας». Τι είχε συμβεί; Διαβάζουμε: «Εφτά χιλιάδες καπνεργάτες στους δρόμους γιορτάζουν». Και το ρεπορτάζ αναφέρει ότι: «Έγιναν δεκτά όλα τα αιτήματα των καπνεργατών: πρόσληψη των εργατών στην τόγκα κατά 50% με κατώτερο όριο μεροκάματο 65 δραχμές, καθορισμό του μεροκάματου σύμφωνα με τον τιμάριθμο, αυστηρή εφαρμογή του 8ωρου. Ίση δουλειά στις γυναίκες και τους άντρες με ίσο μεροκάματο (…) ελεύθερη λειτουργία και δράση της Καπνεργατικής Άμυνας και του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου». Υπογράφτηκε πρωτόκολλο, έγιναν συνελεύσεις σε όλα τα εργοστάσια και έτσι έληξε η απεργία. Στις 5.30 το απόγευμα οι απεργοί βγήκαν μαζικά από τα εργοστάσια και έκαναν μια τεράστια συγκέντρωση μπροστά στα γραφεία της Καπνεργατικής Άμυνας. Οι ομιλητές κάλεσαν τους εργάτες «να περιφρουρήσουν το Κομμουνιστικό τους Κόμμα, τις ταξικές τους οργανώσεις από τις επιθέσεις του ταξικού εχθρού και της αντεπανάστασης».
πηγές για το κείμενο και τις φωτογραφίες
Ριζοσπάστης https://www.rizospastis.gr/story.do?id=8663311
και
αναδημοσίευση από theshadesmag.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου