* μαρξιστικά κείμενα, στοχασμοί, απόψεις, για τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα * αναλύσεις * ιδέες * και ότι έχει σχέση με τον άνθρωπο σήμερα...
Γ. Βήχας: «Να ακουστεί η φωνή τριών εκατομμυρίων ανασφάλιστων συμπολιτών μας στην καρδιά της Ευρώπης»

Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.

Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας



"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης

..........Ανατροπή του καπιταλισμού και όχι διαχείριση...

"η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της ε.ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [ο δρόμος της αριστεράς]

Powered By Blogger

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

«Σαν πέτρινα λιοντάρια στην μπασιά της νύχτας»: φωτογραφικό οδοιπορικό στη Μακρόνησο

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ



Κείμενο-φωτογραφίες: Γιάννης Κοντός*
Μόλις 2.5 ναυτικά μίλια από το Λαύριο βρίσκεται το κολαστήριο της Μακρονήσου, τόπος εξορίας, εγκλεισμού και συστηματικού βασανισμού δεκάδων χιλιάδων «εθνικώς υπόπτων» αριστερών και δημοκρατικών πολιτών και στρατιωτών, αντρών και γυναικών, ανάμεσα στο 1947, οπότε και «εγκαινιάζεται», μέχρι και το 1953, που κλείνει οριστικά.
Το μνημείο
Το μνημείο
Η ιδέα για την ίδρυση στρατοπέδων συγκέντρωσης στο νησί αρχίζει να κυοφορείται κατά τα εμφυλιακά χρόνια (1946-49), στο πλαίσιο της εκμηδένισης κάθε αντίστασης της Αριστεράς, αλλά και της «αποκάθαρσης» του στρατού από «εθνικώς ύποπτους» στρατεύσιμους. ΤοΦλεβάρη του 1947 ξεκινά να οργανώνεται μεθοδικά η οικοδόμηση του ελληνικού Νταχάου, στο οποίο σταδιακά μεταφέρονται προς «αναμόρφωση» στρατεύσιμοι, αξιωματικοί και έφεδροι αξιωματικοί, που είχαν πολεμήσει στο πλευρό του ΕΛΑΣ, προληπτικά συλλαμβανόμενοι πολίτες από όλη τη χώρα, πολιτικοί κρατούμενοι και πολιτικοί εξόριστοι, άντρες και γυναίκες. Σύμφωνα με τις επίσημες πηγές, 40.000 κρατούμενοι εκτοπίζονται στη Μακρόνησο μεταξύ 1947 και 1950, με τους κρατούμενους να υπολογίζουν το συνολικό αριθμό των εξορίστων σε πάνω από 100.000.

Β’ Τάγμα Σκαπανέων
Β’ Τάγμα Σκαπανέων
Το κολαστήριο της Μακρονήσου, βασικό εργαλείο κρατικής προπαγάνδας στη διάρκεια των εμφυλιακών και πρώτων μετεμφυλιακών χρόνων, κλείνει το 1953, ενώ εγκαταλείπεταιτο 1961. Το 1989 αναγνωρίζεται, με υπουργική απόφαση, ως ιστορικός τόπος και όλα τακτίρια ως διατηρητέα μνημεία.
Κυριακή 5 Ιουνίου 2016
Κυριακή 5 Ιουνίου 2016
Βρέθηκα στη Μακρόνησο την Κυριακή 5 Ιουνίου, στο πλαίσιο της καθιερωμένης επίσκεψης μνήμης, που διοργανώνεται κάθε χρόνο από την Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (Π.Ε.Κ.Α.Μ.). Εκατοντάδες άτομα όλων των ηλικιών από κάθεέκφανση της Αριστεράςπαλιοί Μακρονησιώτες και Μακρονησιώτισσες, αλλά και έναςόχι ευκαταφρόνητος αριθμός συντροφισσών και συντρόφων από τον αναρχικό χώρο,κατέκλυσαν το νησί, «αναγκάζοντας» το πλοίο να πραγματοποιήσει 2 δρομολόγια, προκειμένου να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες.
Ναός του Αγ. Αντωνίου (λεπτομέρεια)
Ναός του Αγ. Αντωνίου (λεπτομέρεια)
Άνυδρη και αφιλόξενη, η Μακρόνησος αποτελεί ένα ζωντανό μάθημα ιστορικής αυτογνωσίας και μια «κατάδυση» στην επώδυνη, και για πολλούς άγνωστη ή και απωθημένη,ιστορική μνήμη. Μια μνήμη, ωστόσο, η οποία, τουλάχιστον στην υλική, χειροπιαστή της διάσταση, καταρρέει καθημερινά.
13434909_603174836513016_9119042354357429030_n
Ήδη αποψιλωμένα από το όποιο χρήσιμο υλικό από τη δεκαετία του ’60 και εξής, καιαφημένα στο έλεος των καιρικών συνθηκών και τη φυσιολογική φθορά του χρόνου, τα εναπομείναντα κτίρια- για την ακρίβεια ό,τι έχει απομείνει από αυτά- μόλις που θυμίζουνστον επισκέπτη τι υπήρξαν στο παρελθόν. Όπου γυρίσει το βλέμμα, αντικρίζει μια διαδοχή από, ως επί το πλείστον, χαλάσματα, διεσπαρμένα σε όλο το δυτικό κομμάτι του νησιού, κατά κανόνα χωρίς ούτε καν κάποια σήμανση. Ακόμη και ο υποτυπώδης μουσειακός χώρος, ενσωματωμένος στο κτίριο των παλιών αρτοκλίβανων, επ’ ουδενί τιμά, πόσο μάλλοναναδεικνύει, αυτήν τη μνήμη. Με τέτοιους ρυθμούς, πολύ φοβάμαι πως σε σύντομο χρονικό διάστημα η Μακρόνησος θα ρημάξει πλήρως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ιστορική και πολιτική αυτοσυνειδησία των τωρινών και των μελλοντικών γενιών.
Άποψη του στρατοπέδου πολιτικών εξορίστων
Άποψη του στρατοπέδου πολιτικών εξορίστων
Αυτό θέλουμε;
13432251_603174423179724_8163075174306724189_n
Επιστρέφοντας…
13450148_603175509846282_9099184487715270827_n
Πολύτιμο πληροφοριακό υλικό αντλήθηκε από το http://makronissos.net/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου