Στις 4-5-6 Νοέμβρη: Διεθνής Συνάντηση στην ΑΣΟΕΕ: "Η Ευρώπη σε κρίση, κοινωνικές αντιστάσεις και πολιτικές προοπτικές"

  Τριήμερο ανοιχτών πολιτικών συζητήσεων   

04.11.2016 - 18:00

Στις 4, 5 και 6 Νοέμβρη, το Rproject διοργανώνει στην Αθήνα ένα τριήμερο ανοιχτών πολιτικών συζητήσεων, με εισηγητές εκπροσώπους της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής αριστεράς από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Το αναλυτικό πρόγραμμα των συζητήσεων και όλοι οι συμμετέχοντες.

Η Ευρώπη σε κρίση, η κοινωνική αντίσταση και οι πολιτικές προοπτικές

4-5-6 Νοέμβρη, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας (πρώην ΑΣΟΕΕ)
Η ευρωπαϊκή αντικαπιταλιστική Αριστερά συζητά
Η Ευρώπη σε κρίση, η κοινωνική αντίσταση, η αριστερά  και οι πολιτικές προοπτικές

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βυθίζεται, ολοφάνερα πλέον, στην κρίση. Διαδοχικές Σύνοδοι Κορυφής καταλήγουν χωρίς αποτελέσματα, κορυφαία πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα παραμένουν χωρίς απαντήσεις, σε πολλές χώρες-μέλη οι «εθνικές» πολιτικές αποκλίνουν ήδη όλο και πιο αξιοσημείωτα...

Όπως πρόσφατα γράφαμε:  «Τίποτα ευοίωνο δεν υπάρχει στην Ευρωζώνη(...)το εγχείρημα της “ευρωπαγκοσμιοποίησης” γίνεται απωθητικό και όλο και περισσότερες πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ γοητεύονται –ή εξωθούνται– από μια τάση αποπαγκοσμιοποίησης και επανεθνικοποίησης των πολιτικών τους...». 

Την τάση αυτή ανέδειξε σε κορυφαίο επίπεδο η απόφαση για το Brexit στη Βρετανία –τουλάχιστον στη μορφή των Συντηρητικών και των ξενοφοβικών δυνάμεων της Δεξιάς που ηγεμόνευσαν στην καμπάνια για το Brexit και στη συνακόλουθη «ανασύνθεση» των κυρίαρχων πολιτικών-κυβερνητικών δυνάμεων. Την αναδεικνύει, όμως, και ένα διεθνές ρεύμα επιστροφής στις πολιτικές «εθνικής κυριαρχίας», που αναπτύσσεται μέσα σε μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες, με «μορφές» όπως ο Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, η Μαρίν Λε Πεν αλλά και ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία και με ιδιόμορφο τρόπο ο Πέπε Γκρίλο στην Ιταλία.

Στη βάση της ελληνικής εμπειρίας, στη βάση της ερμηνείας της συνθηκολόγησης του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται η εξής διαπίστωση: Είναι αδύνατη η επιτυχία ενός ριζοσπαστικού μεταβατικού προγράμματος αντιλιτότητας μέσα στο πλαίσιο ανοχής της Ευρωζώνης, είναι αδύνατη η αντιμνημονιακή ανατροπή χωρίς τη ρήξη με το ευρώ και τη συστηματική απειθαρχία/σύγκρουση με τις Οδηγίες, Συνθήκες, νόρμες και συνήθειες που συνιστούν τα βάθρα συγκρότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συζήτηση γι’ αυτήν την εμπειρία –που είναι σήμερα απολύτως επίκαιρη στην Πορτογαλία και την Ισπανία– σε συνδυασμό με την αναγκαία βαθιά διαφοροποίηση απέναντι στο ρεύμα της «εθνικής κυριαρχίας» από τα πάνω και από δεξιά, είναι μια συζήτηση που συνιστά μια κορυφαία υποχρέωση για τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στην Ευρώπη.

Η κρίση στην ΕΕ έχει ως θεμέλιο το κοινωνικό ζήτημα. Η επίθεση της βάρβαρης λιτότητας, οι νεοφιλελεύθερες αντιμεταρρυθμίσεις, αφορούν όλες τις χώρες, ακόμα και αυτές με οικονομίες τεράστιων μεγεθών, όπως τη Γαλλία. Τη Γαλλία όπου το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα δίνει ξανά μαθήματα ελπίδας σε όσους βιάστηκαν να κλείσουν την κοινωνική αντίσταση στο ντουλάπι του παρελθόντος. Αν το Brexit σηματοδοτούσε την κρίση της ΕΕ «από τα πάνω», οι κοινωνικοί αγώνες στη Γαλλία προσθέτουν την πιο άμεση διάσταση, αυτήν της αλλαγής μέσα από τη μαζική παρέμβαση του κόσμου «από τα κάτω».

Όμως μια άλλη πλευρά της ελληνικής εμπειρίας ήταν η σημασία της πολιτικής πάλης. Με την κρίση-μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, με τα προβλήματα στην πολιτική γραμμή και την πολιτική ηγεσία των Podemos, με τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Μπλόκο στην Πορτογαλία (έχοντας επιλέξει να στηρίζει μαζί με το ΚΚ μια κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών...), αποδεικνύεται ότι τα «πλατιά κόμματα» της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ευρώπη έχουν φτάσει σε ένα ιστορικό όριο. Όπου αν δεν υπάρξουν στο εσωτερικό τους αποτελεσματικές-μαζικές τάσεις αντικαπιταλιστικής μεταστροφής, είναι ορατός ο κίνδυνος βύθισης στη σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη. Η συζήτηση αυτής της εμπειρίας είναι μια ακόμα βασική υποχρέωση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Όμως οι «μεγάλες» πολιτικές συζητήσεις δεν γίνονται ποτέ αποτελεσματικές σε συνθήκες πολιτικής αδράνειας. Ένα πλήθος καθηκόντων μάς «πολιορκεί»: Η οργάνωση των εργατικών αγώνων ενάντια στη λιτότητα, την ιδιωτικοποίηση, την ελαστικότητα. Η οργάνωση των μαζικών αντιστάσεων στον ιμπεριαλισμό και στον πόλεμο. Η οργάνωση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η αντίσταση στην ισλαμοφοβία, στο ρατσισμό και τους νεοναζί.

Θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε μια δημοκρατική αλλά και ουσιαστική διεθνή πολιτική συζήτηση πάνω στα προβλήματα-κόμβους που αντιμετωπίζουμε στην πολιτική πάλη σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο.

Για την διευκόλυνση της παρακολούθησης των συζητήσεων θα υπάρχουν μεταφραστικές καμπίνες, έτσι ώστε με τα ακουστικά που θα προμηθεύεστε από το φουαγιέ να παρακολουθείτε την ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά. Επίσης στο χώρο των εκδηλώσεων θα λειτουργεί βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Red Marks καθώς και άλλες γνωστές εκδόσεις με ιστορικό και πολιτικό βιβλίο, τους «κλασικούς», λογοτεχνία και πολλές καινούριες εκδόσεις σε χαμηλές τιμές. Για τα μικρά παιδιά θα λειτουργεί παιδότοπος για τη δημιουργική τους απασχόληση. Όλες τις ώρες θα υπάρχει καφές και σάντουιτς στο χώρο ενώ το Σάββατο το μεσημέρι θα υπάρχει διάλειμμα για φαγητό. Όσες και όσοι ταξιδεύουν από επαρχία και χρειάζονται φιλοξενία μπορούν να επικοινωνούν τηλεφωνικά στο 210-3306286.

ΠΡΟΓΑΜΜΑ: 

Παρασκευή 4/11/2016

18.00 Η Ευρώπη σε κρίση

Εισηγούνται:

Νιλ Ντέιβιντσον (Radical Independence campaign and Rise Scotland), Ερίκ Τουσέν  (CADTM, Βέλγιο),Φράνκο Τουριλιάτο (Sinistra  Anticapitalista, Ιταλία), Στάθης Κουβελάκης (ΛΑ.Ε), Πάνος Κοσμάς (Κόκκινο Δίκτυο-ΛΑ.Ε)

Παρεμβαίνουν: Γιάννης Μηλιός, Παναγιώτης Σωτήρης (ΑΡ.ΑΝ. ΛΑ.Ε)

Σάββατο 5/11/16

10.30-13.00 Οι εργατικοί αγώνες και τα συνδικάτα

Εισηγούνται:

Κριστιάν Μαγιέ  (Sud Solidaires, Γαλλία), Ελιάνα Κόμο  (FIOM, Ιταλία), Γιώργος Χαρίσης (ΕΕ ΠΟΕ-ΟΤΑ), Κατερίνα Γιαννούλια (ΔΣ  Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων ΥπΑΑΤ)

Παρεμβαίνουν:

Νάγια Νικολάου (Μέλος ΓΣ ΟΤΟΕ), Νίκος Ποταμίτης (Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ζακύνθου), Δημήτρης Γαρδικλής (ΓΓ Σωματείου Εργαζομένων Ασκληπιείου Βούλας)

14.00-16.30 Ακροδεξιά και πρόσφυγες

Εισηγούνται: 

Λουζ Μορά  (VISA: Αντιφασιστική πρωτοβουλία συνδικαλιστών, Γαλλία), Σάμος Σαμουήλ («Γρανάζι», Κύπρος), Γιώργος Τσιάκαλος (Πανεπιστημιακός), Θανάσης Κούρκουλας (Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό)

Παρεμβαίνουν: 

Μάνια Μπαρσέφσκι (Κόκκινο Δίκτυο, ΛΑ.Ε), Λιζ Γουόλς (Socialist Alternative, Αυστραλία), Παύλος Αντωνόπουλος (Συντονισμός σωματείων και φορέων για το προσφυγικό), Άρης Βασιλόπουλος (Δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας)

18.00 Ο πολιτικός αγώνας και η Αριστερά

Εισηγούνται:

Μανουέλ Γκαρί  (Anticapitalistas- Podemos, Ισπανικό Κράτος), Μάρκο Νέβες (Bloco, Πορτογαλία), Σάρον Σμιθ  (ISO, ΗΠΑ), Μαρία Μπόλαρη (Κόκκινο Δίκτυο, ΛΑ.Ε)

Παρεμβαίνουν:

Χρήστος Λάσκος (Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς), Ελένη Πορτάλιου

Κυριακή 6/11/16

12.00 Η Εναλλακτική λύση: Συνδέοντας την πάλη για την ανατροπή της λιτότητας με τη σύγκρουση με την Ευρωζώνη

Εισηγούνται: 

Μιγκέλ Ουρμπάν  (Ευρωβουλευτής του  Podemos, Ισπανικό Κράτος), Λεόν Κρεμιέ (NPA, Γαλλία), Παναγιώτης Λαφαζάνης (ΛΑ.Ε), Αντώνης Νταβανέλος (Κόκκινο Δίκτυο-ΛΑ.Ε)

Παρεμβαίνουν: 

Γιάννος Γιαννόπουλος (ΛΑ.Ε), Αντώνης Δραγανίγος (Ανταρσύα), Γιώργος Σαπουνάς (Κόκκινο Δίκτυο-ΛΑ.Ε), Δημήτρης Σαραφιανός (ΑΡΑΣ, ΛΑ.Ε)

Οι διεθνείς ομιλητές-τριες στο τριήμερο του Rproject

20.10.2016

Εκτύπωση Facebook Twitter

Στο Διεθνές τριήμερο που οργανώνει το Rproject στις 4-5-6 Νοέμβρη στην ΑΣΟΕΕ, θα έχουμε καλεσμένους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αγωνίστριες και αγωνιστές της Αριστεράς και των κινημάτων. Ακολουθεί η λίστα των διεθνών καλεσμένων.

Ο Μι­γκέλ Ουρ­μπάν είναι ευ­ρω­βου­λευ­τής καθώς και  ιδρυ­τι­κό στέ­λε­χος του Podemos. Βρί­σκε­ται στην ηγε­σία των Αντι­κα­πι­τα­λί­στας και ασχο­λεί­ται ενερ­γά στο κοι­νο­βού­λιο και στους δρό­μους με­τα­ξύ άλλων με  το προ­σφυ­γι­κό ζή­τη­μα  και τα ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα. Κατά τη διάρ­κεια της θη­τεί­ας του έχει επι­σκε­φθεί εμπό­λε­μες ζώνες όπως η Πα­λαι­στί­νη και η Ρο­ζά­βα και στρα­τό­πε­δα προ­σφύ­γων εκ­φρά­ζο­ντας την αλ­λη­λεγ­γύη του. Κατά τη διάρ­κεια του ελ­λη­νι­κού δη­μο­ψή­φι­σμα­τος στή­ρι­ξε ολό­ψυ­χα την κα­μπά­νια του ΟΧΙ, συμ­με­τέ­χο­ντας σε εκ­δη­λώ­σεις σε όλη την Ελ­λά­δα.

Ο Νιλ Ντέι­βιν­τσον είναι πα­νε­πι­στη­μια­κός και συγ­γρα­φέ­ας με ει­δί­κευ­ση στην ιστο­ρία των πο­λι­τι­κών επα­να­στά­σε­ων. Έχει γρά­ψει με­τα­ξύ άλλων το Discovering the Scottish Revolutionκαι το How Revolutionary Were the Bourgeois Revolutions. Είναι μέλος των Διε­θνών Σο­σια­λι­στών (International Socialists) στη Σκο­τία και του RS21 στην Αγ­γλία. Συμ­με­τεί­χε ενερ­γά στην Κα­μπά­νια για Ρι­ζο­σπα­στι­κή Ανε­ξαρ­τη­σία (Radical Independence Campaign) το 2014 στη Σκο­τία και δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στο νέο με­τω­πι­κό σχήμα της σκο­τσέ­ζι­κης Αρι­στε­ράς, RISE. Στή­ρι­ξε την κα­μπά­νια για «αρι­στε­ρή έξοδο» («Lexit») κατά το πρό­σφα­το δη­μο­ψή­φι­σμα στη Βρε­τα­νία.  

Ο Ερίκ Του­σέν είναι Βέλ­γος πο­λι­τι­κός επι­στή­μο­νας και ιστο­ρι­κός, δι­δά­κτο­ρας του Πα­νε­πι­στη­μί­ου του Πα­ρι­σιού VIII και του Πα­νε­πι­στη­μί­ου της Λιέ­γης, όπου και δι­δά­σκει. Είναι πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής για τη Δια­γρα­φή του Χρέ­ους των Χωρών του Τρί­του Κό­σμου (Comite pour l'annulation de la dette du Tiers Monde, CADTM). Είναι επί­σης μέλος της Προ­ε­δρι­κής Επι­τρο­πής Λο­γι­στι­κού Ελέγ­χου του Χρέ­ους (CAIC) στον Ιση­με­ρι­νό, του Διε­θνούς Συμ­βου­λί­ου του Πα­γκό­σμιου Κοι­νω­νι­κού Φό­ρουμ από την ίδρυ­σή του το 2001, της επι­στη­μο­νι­κής επι­τρο­πής της Attac Γαλ­λί­ας, του επι­στη­μο­νι­κού δι­κτύ­ου της Attac Βελ­γί­ου, καθώς και της Διε­θνούς Επι­τρο­πής της Τε­τάρ­της Διε­θνούς. Τα τε­λευ­ταία χρό­νια ασχο­λή­θη­κε ενερ­γά με το ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο χρέος μέσα και από τη συμ­με­το­χή του στην Επι­τρο­πή Αλή­θειας Δη­μο­σί­ου Χρέ­ους. 

Ο Στά­θης Κου­βε­λά­κης  δι­δά­σκει  Πο­λι­τι­κή Φι­λο­σο­φία  στο King's College του Πα­νε­πι­στη­μί­ου του Λον­δί­νου. Είναι ένας από τους ση­μα­ντι­κούς δια­νο­ού­με­νους της ελ­λη­νι­κής και διε­θνούς αρι­στε­ράς. Έχει δηµοσιεύ­σει εκτε­νώς σε θέµατα µαρ­ξι­στι­κής θε­ω­ρί­ας, σύγ­χρο­νης σκέ­ψης και κοι­νω­νι­κών κινηµάτων, βι­βλία και µελέ­τες του έχουν µετα­φρα­στεί και κυ­κλο­φο­ρούν σε οκτώ γλώσ­σες.Εντάσ­σε­ται στην αρι­στε­ρά από τα μα­θη­τι­κά του χρό­νια στο ρεύμα της κομ­μου­νι­στι­κής ανα­νέ­ω­σης. Συμ­με­τεί­χε ενερ­γά στο εγ­χεί­ρη­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και αρ­γό­τε­ρα της ΛΑ.Ε.

Η Σάρον Σμιθ είναι ακτι­βί­στρια, και συγ­γρα­φέ­ας από τις ΗΠΑ. Έχει­γρά­ψει­το Subterranean Fire: A History of Working-Class Radicalism in the United States καιτο Women and Socialism: Essays on Women’s Liberation (όπως και μια νέα, επι­και­ρο­ποι­η­μέ­νη εκ­δο­χή του, το Women and Socialism: Class, Race, and Capital). Είναι ηγε­τι­κό στέ­λε­χος τηςInternational Socialist Organization (ISO) και αγω­νί­στρια για τα δι­καιώ­μα­τα των γυ­ναι­κών.  Αρ­θρο­γρα­φεί συ­στη­μα­τι­κά στο socialistworker.org και στο πε­ριο­δι­κό International Socialist Review, ενώ άρθρα της φι­λο­ξε­νούν και άλλα ρι­ζο­σπα­στι­κά ΜΜΕ στις ΗΠΑ όπως το Counterpunch. H ISO στη­ρί­ζει στις φε­τι­νές εκλο­γές την υπο­ψη­φιό­τη­τα των Πρα­σί­νων, Ζιλ Στάιν, ως αρι­στε­ρή ρι­ζο­σπα­στι­κή εναλ­λα­κτι­κή στα δύο με­γά­λα κόμ­μα­τα.

Ο Φράν­κο Του­ρι­λιά­το είναι ηγε­τι­κό στέ­λε­χος της Sinistra Anticapitalista (Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής Αρι­στε­ράς). Πρώην μέλος της Ιτα­λι­κής Γε­ρου­σί­ας. Εξε­λέ­γη με τoκόμμα της Κομ­μου­νι­στι­κής Επα­νί­δρυ­σης (PRC) στην οποία ήταν μέλος της εθνι­κής ηγε­σί­ας. Ανήκε στην αντι­πο­λί­τευ­ση στην PRC υπο­στη­ρί­ζο­ντας την Sinistra Critica (Κρι­τι­κή Αρι­στε­ρά). Κατά τη διάρ­κεια της θη­τεί­ας του στη γε­ρου­σία, το Φε­βρουά­ριο του 2007 κα­τα­ψή­φι­σε τις πο­λε­μι­κές δα­πά­νες. Γι’ αυτή του τη στάση δια­γρά­φτη­κε από την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομάδα της PRC, και στη συ­νέ­χεια από το κόμμα.

Ο Λέον Κρε­μιέ είναι στέ­λε­χος του NPA Γαλ­λί­ας και αγω­νι­στής-συν­δι­κα­λι­στής των γαλ­λι­κών αε­ρο­δρο­μί­ων καθώς και της μα­χη­τι­κής ερ­γα­τι­κής συ­νο­μο­σπον­δί­ας Solidaires Union. Αρ­θρο­γρα­φεί ιδιαί­τε­ρα για την πο­λι­τι­κή του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος στην εφη­με­ρί­δα και το πε­ριο­δι­κό «L’ Anticapitaliste». Πρό­σφα­τα συμ­με­τεί­χε ενερ­γά στο κί­νη­μα NuitDebout και στις πρω­το­βου­λί­ες αλ­λη­λεγ­γύ­ης και συ­ντο­νι­σμού των ερ­γα­ζο­μέ­νων με τους νέους στις πλα­τεί­ες της Γαλ­λί­ας.

Η Λιζ Γουολς είναι ηγε­τι­κό στέ­λε­χος της Socialist Alternative στην Αυ­στρα­λία και αρ­θρο­γρα­φεί συχνά στην εφη­με­ρί­δα Red Flag. Έχει εμπλα­κεί σε μια σειρά κι­νή­μα­τα, ιδιαί­τε­ρα ενά­ντια στη γυ­ναι­κεία κα­τα­πί­ε­ση, για τα δι­καιώ­μα­τα των προ­σφύ­γων, και το κί­νη­μα BDS ενά­ντια στο ισ­ραη­λι­νό απαρτ­χάιντ. Σή­με­ρα δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στην ορ­γά­νω­ση της πάλης ενά­ντια στον υπο­χρε­ω­τι­κό εγκλει­σμό των προ­σφύ­γων, για το κλεί­σι­μο των στρα­το­πέ­δων συ­γκέ­ντρω­σης και τον τερ­μα­τι­σμό της κρά­τη­σης των αι­τού­ντων άσυλο σε από­μα­κρα νησιά, συμ­με­τέ­χο­ντας στην Refugee Action Collective. Επί­σης είναι μέλος της Campaign Against Racism and Fascism που συ­γκρο­τή­θη­κε για να απα­ντή­σει στην ενί­σχυ­ση του ακρο­δε­ξιού ισλα­μο­φο­βι­κού κόμ­μα­τος One Nation.   

Ο Μάρκο Νέβες είναι Πορ­το­γά­λος αγω­νι­στής του Bloco και έχει συμ­με­τά­σχει σε όλες τις διερ­γα­σί­ες συ­γκρό­τη­σης του με­τώ­που. Ακτι­βι­στής στο κί­νη­μα των επι­σφα­λώς ερ­γα­ζο­μέ­νων ως ιδρυ­τι­κό μέλος της πλατ­φόρ­μας Associação de Combate à Precariedade - Precários Inflexíveis.  Έχει λάβει μέρος την ορ­γά­νω­ση των μα­ζι­κών δια­δη­λώ­σε­ων ενά­ντια στη λι­τό­τη­τα στην Πορ­το­γα­λία μέσα από το κί­νη­μα "Que se lixe a Troika".

Ο Μα­νου­έλ Γκαρί Ραμός είναι ηγε­τι­κό στέ­λε­χος των Αντι­κα­πι­τα­λί­στας και του Podemos. Είναι οι­κο­νο­μο­λό­γος και συ­ντο­νι­στής του πα­νε­πι­στη­μια­κού κέ­ντρου για την ερ­γα­σία και το πε­ρι­βάλ­λον (Cátedra Universidad Empresa Sindicatos de la Universidad Politécnica de Madrid).  Ασχο­λεί­ται ενερ­γά με πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά ζη­τή­μα­τα καθώς και με τη σχέση ερ­γα­σί­ας -πε­ρι­βάλ­λο­ντος και έχει συμ­με­τά­σχει σε πολ­λές σχε­τι­κές έρευ­νες και συ­νέ­δρια.Βι­βλία και με­λέ­τες του κυ­κλο­φο­ρούν στα ισπα­νι­κά.

Η Ελιά­να Κόμο είναι  μέλος του Εθνι­κού Συμ­βου­λί­ου της FIOM (Ομο­σπον­δία Ερ­γα­ζο­μέ­νων στη Με­ταλ­λουρ­γία)  και της CGIL (Γε­νι­κή Συ­νο­μο­σπον­δία Ιτα­λών Ερ­γα­τών. Δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στην πρω­το­βου­λία «Il sindacato è un'altra cosa», την αρι­στε­ρή αντι­πο­λί­τευ­ση στην CGIL, και ανή­κει στην μα­χη­τι­κή πτέ­ρυ­γα της FIOM. 

Η Λουζ Μορά είναι συν­δι­κα­λί­στρια και μέλος της δια­συν­δι­κα­λι­στι­κής αντι­φα­σι­στι­κής  πρω­το­βου­λί­ας Visa (Vigilance et Initiatives Syndicales Antifascistes)που πα­λεύ­ει για τα δι­καιώ­μα­τα των προ­σφύ­γων και των απο­κλει­σμέ­νων, υπε­ρα­σπί­ζο­ντας τους με­τα­νά­στες ερ­γα­ζό­με­νους, πα­λεύ­ο­ντας ενά­ντια στον ακρο­δε­ξιό λόγο της Μαρί Λεπέν, την ομο­φο­βία και το σε­ξι­σμό στους χώ­ρους δου­λειάς. Η Λουζ Μορά πρω­το­στα­τεί στον αγώνα για αλ­λη­λεγ­γύη με τους με­τα­νά­στες «χωρίς χαρ­τιά» (sanspapiers).

Ο Κρι­στιάν Μαγιέ είναι συν­δι­κα­λι­στής σι­δη­ρο­δρο­μι­κός ερ­γά­της, που σή­με­ρα έχει συ­ντα­ξιο­δο­τη­θεί. Υπήρ­ξε ενερ­γό μέλος της συ­νο­μο­σπον­δί­ας CFDT από το 1978 ως το 1995, ενώ από το 1996 δρα­στη­ριο­ποιεί­ται μέσα από τις γραμ­μές της SUD-Rail, της κλα­δι­κής ομο­σπον­δί­ας στους σι­δη­ρο­δρο­μι­κούς της μα­χη­τι­κής συ­νο­μο­σπο­νί­δας Solidaires. Συ­γκε­κρι­μέ­να θή­τευ­σε μέλος του Γρα­φεί­ου της Ομο­σπον­δί­ας SUD-Rail και της Εθνι­κής Γραμ­μα­τεί­ας της Union Syndicale Solidaires. Εκ­προ­σω­πεί την Επι­τρο­πή Διε­θνών των Solidaires και το Διε­θνές Συν­δι­κα­λι­στι­κό Δί­κτυο Αλ­λη­λεγ­γύ­ης και Αγώνα, μια διε­θνή δι­κτύ­ω­ση πάνω από 40 μα­χη­τι­κών συν­δι­κά­των και ομο­σπον­διών.

Ο Σάμος Σα­μου­ήλ είναι μέλος της αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής ορ­γά­νω­σης Γρα­νά­ζι στην Κύπρο. Είναι μη­χα­νι­κός με­ταλ­λεί­ων και είναι συν­δι­κα­λι­στι­κά ενερ­γός στον κλάδο του. Συμ­με­τέ­χει στη συ­ντα­κτι­κή ομάδα  της πε­ριο­δι­κής έκ­δο­σης του Γρα­να­ζιού και ασχο­λεί­ται με το ερ­γα­τι­κό ρε­πορ­τάζ αλλά και με τα ζη­τή­μα­τα που αφο­ρούν τη σχέση ερ­γα­σί­ας και πε­ρι­βάλ­λο­ντος. Τα τε­λευ­ταία δέκα χρό­νια συμ­με­τέ­χει ενερ­γά σε όλες τις προ­σπά­θειες δη­μιουρ­γί­ας ενός μα­ζι­κού αντι­φα­σι­στι­κού με­τώ­που στην Κύπρο.